Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ !!!!!


Η ΜΕΡΣΕΝΤΟΥΛΑ ΜΑΣ !!!!


Ηταν ένα Mercedes 3,5 τόννων (μοντέλο L 321 του 1952)...ΤΟ ΠΡΩΤΟ "Ευρωπα'ι΄κό" φορτηγό στην Νάουσα μεταπολεμικά !!!! (τα άλλα ήτανε συνήθως συμμαχικά,πρώην στρατιωτικά, μεταπολεμικά οχήματα..Dodge,GM,Camel,και τέτοια...Ότι έβρισκε ο κόσμος ,μ'αυτά βολεύονταν) Όταν γεννήθηκα ήταν έξω από την πόρτα του σπιτιού μας στον "συνοικισμό"....Με αυτό μεγαλώσαμε...Και εμείς ΚΑΙ ο συνοικισμός....Αυτά τα φορτηγά ήταν τα πάντα για την πόλη..
Αστικά,Υπεραστικά,Φορτηγα,Εκδρομικα!!!απ'όλα τα καλά!!...Ότι βάλει ο νούς σας το μεταφέρανε και μάλιστα σε τι συνθήκες!!!!!!

Στη φωτό (κάπου στο 1959) είναι πλέον με διπλό διαφορικό (η μετατροπή έγινε φυσικά από τον ,συγχωρεμένο πιά, τόν κουμπάρο του (συγχωρεμένου κι αυτού) πατέρα μου τόν ΜΑΣΤΡΟ -ΛΑΖΟ !! τί να σας λέω τώρα!!!Αυτοί που ξέρουν...ξέρω οτι θα βάλουν τα κλάμματα,όπως και εγώ δάκρυσα σήμερα) στόν δρόμο για το Μέγα Ρεμα ή αλλιώς Ροδοχώριον !!!(Αυτοί ήταν  οι "δρόμοι" τότε !!!Λάσπη και νεροφαγιά και ξανά λάσπη και ξανά και ξανά....ΤΣΙΑΜΟΥΡΙΑ που λέμε και εμείς οι Πόντιοι !!!)
Εκεί ο πατέρας μου εκτελούσε δρομολόγια της "άγονης γραμμής",μαζί με άλλα δύο αμάξια,(Το "Τζέιμς"του Μπάρμπα Ηλία του Γεωργιάδη και την "Καμήλα"τού Τάκη του Δημητριάδη από το Μεγα Ρέμα) όπως τα λέγανε τότε.....Η άδεια του "φορτοεπιβατικού" τον επέβαλλε να μεταφέρει εμπορεύματα και επιβάτες....Τρείς φορές την εβδομάδα ήταν υποχρεωμένος να εκτελεί το δρομολόγιο ΝΑΟΥΣΑ ,ΜΑΡΙΝΑ,ΓΙΑΝΝΑΚΟΧΩΡΙ ,ΡΟΔΟΧΩΡΙ και πίσω....
Πρωί έφευγε και το...βράδυ έφτανε στο Μέγα Ρέμα !!! Απόσταση...Ούτε 20 χιλιόμετρα!!!!


Τα διαφορικά τα αλλάζανε σάν τα πουκάμισα!!!! Μου έλεγε ο Τάκης ο "Χημικός",που δούλευε  τότε τσιράκι στου Γκαράζ του Λιακόπουλου...."Ενα δούλευε,ένα επισκευάζαμε"!!!

 Εκτός από τόν κόσμο,μεταφέρανε και ότι παρήγαγε η περιοχή,συνήθως φρούτα (μήλα,αχλάδια και μετέπειτα ροδάκινα στην Νάουσα συνήθως αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα όταν προλάβαιναν !!)

Προ'ι'όντα διάφορα που χρειαζότανε ο κόσμος για να ζήσει,να αναπτυχθεί ,να προοδεύσει.....Θυμάμαι που φορτώνανε ΜΕ ΤΑ ΦΤΥΑΡΙΑ,ΝΥΧΤΑ στο Αρσένι άμμο για να την ανεβάσει στα χωριά απάνω ,που χτίζανε τα σπιτικά τους οι κάτοικοι...
Μην ξεχνάμε οτι λίγα χρόνια πρίν η περιοχή ,αλλά και ολόκληρη η Ελλάδα βγήκε λαβωμένη από τον Εμφύλιο και ο κόσμος έπρεπε να συνεχίσει να ζεί !!
Ετσι ήταν η ζωή τότε....
Όταν κάποτε, "ανοίξανε" τον δρόμο Μαρίνα -Γιαννακοχώρι απο την μεριά της Επισκοπής,τον ονομάσανε "τιμής ένεκεν" ΟΔΟΣ ΑΔΑΜ ΚΟΚΟΒΙΔΗ γιατί, ο συγχωρεμένος τον είχε "πατήσει" πρίν χρόνια με το φορτηγό και τον βρήκε η Νομαρχία σχεδόν έτοιμο!!! Μπαζώσανε ,με κροκάλα απ' το ποτάμι της Μαρίνας, και τον στρώσανε....
Και σήμερα.........
Άστα !!!!!

Δεν γράφω άλλα,φτάνουν τόσες παλιές αναμνήσεις για σήμερα!!!Πήραμε την "δόση" μας !!!
73  de SV2LLJ/m


5 σχόλια:

  1. Βρε ΛουΛουΤζου....

    Αυτό δεν είναι αναμνήσεις, είναι ζωντανό κομμάτι της νεώτερης Ελληνικής ιστορίας. Αν και mobile το φωτογραφικό αρχείο άψογο!

    Δεν πρέπει να ξεχνάμε την απομακρυσμένη από τα αστικά κέντρα Ελλάδα... Τα τόσα εξαφανισμένα ορεινά χωριά και τον κόπο των ελάχιστων κατοίκων για επιβίωση και ανάπτυξη.

    Το ιστορικό αυτό μου θύμισε πάρα πολλές ιστορίες από τα Άγραφα, από γονείς, συγγενείς και οικογενειακούς φίλους με ρίζες σε αυτά τα βουνά. Ιστορίες μόχθου και συνάμα αξιοπρέπειας. Άνθρωποι απλοί και πραγματικοί, ντόμπροι!

    Θυμάμαι ακόμα τη διαδρομή από Καρδίτσα για την Παναγιά τη Σπηλιώτισα (Καρδίτσα, Μουζάκι, Νευροβούνιστα, Αϊ Νικόλιας, Πετρίλια, δίπλα από το ποτάμι, το χάνι του Νασιώκα και μετά οι ανηφόρες των Κουμπουριανών για τη Σπηλιά).

    Και φαντάσου ότι ανέβηκα καλοκαίρι σε καλά πατημένο δρόμο και σε φρεσκοστρωμένο γαρμπίλι σε κάποια σημεία. Εκεί λοιπόν καταλάβαινες τη δυσκολία της μετακίνησης κόσμου, αγαθών και πρώτων υλών. Εκεί καταλάβαινες τι σημαίνει κάνω δρομολόγιο στην άγονη γραμμή στα βουνά...

    Η θέληση και αντοχή αυτών των οδηγών έχτισε, έθρεψε και κράτησε αυτά τα μέρη.

    Τα σέβη μου σε όλους αυτούς που μόχθησαν και πόνεσαν για αυτούς τους τόπους.

    73 de SV8/SV1PBH Μάνος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. RESPECT Μάνο !!!Τί να σου λέω τώρα!!!Έτσι ,όπως τα λές είναι φίλε !!!Εγώ ,τουλάχιστον,τα έζησα από "μέσα" και μπορώ,ακόμα,να θυμάμαι!!(μέχρι να μας βαρέσει το Alzheimer!!)
      Σε κάποια στιγμή θα γράψω και για άλλα πράμματα!!!Πιό ραδιοερασιτεχνικού ενδιαφέροντος ίσως.....Καί έχω πολλά να πώ...Απο 'κεί θα καταλάβετε και από ΠΟΥ "άρπαξα" την πετριά του ραδιοερασιτεχνισμού !!!!!
      73 de SV2LLJ/m

      Διαγραφή
  2. Μπράβο ρε Γιαννάκη, πολύ ωραία ανάρτηση. Όλα τα λεφτά! Μου αρέσεις γιατί δεν ξεχνάς ανθρώπους, καταστάσεις και φυσικά το παρελθόν σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σάς ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλια!!!!Αυτός ήταν και ο σκοπός της ανάρτησης...Να σας κάνω να αναπολήσετε!!!ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΑΣΧΗΜΑ ΤΟΤΕ !!!Τουλάχιστο ήμασταν (προσωρινά !!)"λεύτεροι" !!..Όμορφοι άνθρωποι,ΝΤΟΜΠΡΟΙ,παλεύανε την ζωή ,με τα ίδια τους τα χέρια για να ζούμε εμείς σήμερα στη (αναλογικά) χλιδή !!!Εδω που τα λέμε,και εμείς τα ίδια κάνουμε,το κατά δύναμιν,για τις δικές μας οικογένειες....
    Εχει και ένα ραδιοερασιτεχνικό ενδιαφέρον η ανάρτηση !!!
    Σε κάποια φωτογραφία ,στο άλμπουμ,στο facebook έχω και μιά με ένα παλιό "ραδιοπικάπ"!!! Κάποια φορά θα γράψω για αυτό !!! Ειναι η ιστορία των γλεντιών του ¨συνοικισμού"της Νάουσας!!! Φυσικά το έχω κάνει "restoring" και ΚΟΣΜΕΙ το ταπεινό μου σπίτι !!!Ακόμα !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα, επειδή μαζεύω τα ιστρορικά του χωριού μας (Ροδοχώρι) θα μπορούσες να μου δώσεις ανάλογες φωτογραφίες για το ιστορικό μας αρχείο;
    Παναγιώτης Γεωργιάδης, 6978890530, wine@argatia.gr
    Ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή